Mannen in de zon, het bekendste werk van de Palestijnse auteur en activist Ghassan Kanafani, werd in het najaar van 2023 voor een tweede maal naar het Nederlands vertaald. Waarom verschijnt er een nieuwe vertaling van een werk dat vele jaren geleden reeds naar het Nederlands vertaald werd? En wat vertellen de twee vertalingen ons over de roman en over elkaar?
Gepubliceerd in 2024/1 Een kijkje in de keuken
Mannen in de zon vertelt het verhaal van Aboe Kais, As’ad en Marwaan, drie Palestijnen die hun ellende proberen te ontvluchten door illegaal naar Koeweit te emigreren en hun lot in handen leggen van de opportunistische Palestijn Aboe al-Khaizoeraan, die hen voor een gunstig prijsje in een lege watertank door de woestijn de grens probeert over te smokkelen. Het boek verscheen voor het eerst in 1963 en leverde schrijver en activist Ghassan Kanafani (1936-1972) internationale bekendheid op. Mannen in de zon werd in een groot aantal talen vertaald, onder andere naar het Nederlands in 1977, door Frank Schröder. De roman wordt door velen als het hoogtepunt van Kanafani’s verzetsliteratuur beschouwd en de impact ervan op het Arabische literaire en culturele landschap is enorm. In het niet-Arabischtalige literaire landschap geniet Kanafani’s meesterwerk echter slechts bekendheid onder een handvol geboeide academici en ijverige studenten. In het najaar van 2023, maar liefst zesenveertig jaar na de eerste Nederlandse vertaling, verscheen een nieuwe vertaling van de hand van Djûke Poppinga. Waarom verschijnt deze nieuwe vertaling net nu? Vertelt ze iets nieuws? Of gewoon iets anders? En kan de nieuwe vertaling de brug slaan naar het bredere leespubliek dat een iconisch werk als Mannen in de zon verdient?
Verder lezen? Bestel het nummer in onze webshop.