Kenmerkend voor talen van LHBT-gemeenschappen is dat ze geheim worden gehouden voor buitenstaanders. Het Indonesische Bahasa gay (‘homotaal’) is de enige homotaal uit een moslimland dat in kaart is gebracht.[1] Over de homotalen in Arabischtalige landen is nauwelijks literatuur, behalve een vocabulaire van seksualiteit uit Tripoli (Libië) en mijn eigen inleiding tot het zogenaamde gay Arabisch in Syrië.[2] In dit artikel onderzoek ik het gay Arabisch, met de Syrische variant als casestudy. Ik zal laten zien hoe er in zeer expliciete termen, maar toch op verkapte wijze, over seks wordt gesproken.
Gepubliceerd in 2019/2 Taal
De gegevens voor dit artikel dateren uit 2009 en 2011, toen ik dialectologisch onderzoek deed in Damascus en Latakia. Mijn informanten, homo- en heteroseksuelen, waren afkomstig uit verschillende delen van Syrië en woonden in de steden Damascus, Aleppo, of Latakia. Aangezien de meeste gegevens van mensen uit Latakia afkomstig zijn, kunnen bepaalde grammaticale vormen en uitdrukkingen typisch zijn voor het Arabische dialect van die stad.
‘Homo’ of ‘flikker’: hoe zeg je het in het Arabisch?
Er is geen eenduidig antwoord op de vraag wat het woord voor homoseksuele man is in het klassiek Arabisch. De wortel l-w-ṭ, gerelateerd aan het Koranische en Bijbelse personage Lot, is in dit verband het bekendst: hier zijn de woorden liwāṭ (‘sodomie, pederastie, homoseksualiteit’) en lūṭī (‘pederast, sodomiet, homoseksueel’) van afgeleid. In Arabische woordenboeken wordt liwāṭ echter gedefinieerd als ‘amal qawm Lūṭ (‘de daad van de mensen van Lot’);[3] de connotatie met homoseksualiteit is heel recent. Het woord lūṭī wordt vandaag de dag als kwetsend ervaren.
Verder lezen? Bestel het nummer in onze webshop.
Noten
1. Tom Boellstorff, ‘Gay Language and Indonesia: Registering Belonging’, Journal of Linguistic Anthropology 14/2 (2004): 248-268.
2. Christophe Pereira, ‘Les mots de la sexualité dans l’arabe de Tripoli (Libye): désémantisation, grammaticalisation et innovations linguistiques’, L’Année du Maghreb 6 (2010): 123145; Maciej Klimiuk, ‘Celowa niezrozumiałość. Gejowski język arabski z Syrii [Intentional Incomprehensibility: Gay Arabic in Syria]’ in Queer a islam. Alternatywna seksualność w kulturach muzułmańskich, red. Katarzyna Górak-Sosnowska (Sopot: Smak Słowa, 2012), 221-235.
3. Arno Schmitt ‘Liwāṭ im Fiqh: Männliche Homosexualität’, Journal of Arabic and Islamic Studies 4 (2001–2002): 51–52.