Sinds 17 oktober 2019 waart de geest van de revolutie door de Libanese straten en pleinen. Jongeren eisen een grondige herziening van het gehele politieke systeem en de val van de corrupte elite en krijgsheren die de laatste dertig jaar, sinds de burgeroorlog (1975-1990), het land besturen. Wat zijn de oorzaken van deze roep om vrijheid en wat is de rol van vrouwen hierin? Maakt het uit dat de dochter van de president voorzitter is van de National Commission for Lebanese Women (NCLW) en de vrouw van de premier haar vicevoorzitter? Draagt dit iets bij aan het verbeteren van de benarde positie waarin vele vrouwen zich bevinden die wonen in een land dat zijn schulden niet aflost en internationale verplichtingen niet nakomt?
Gepubliceerd in 2020/1 Gender en seksualiteit
Libanese vrouwen strijden al decennia voor hun rechten en tegen de patriarchale structuren in de samenleving. Zo hebben zij met succes campagne gevoerd tegen stereotyperende aanduidingen in bepaalde wetten, zoals in het vorige Libanese burgerlijk wetboek, waarin bijvoorbeeld ‘vrouwen, kinderen en gehandicapten’ in een en dezelfde categorie werden geplaatst. Dit neemt niet weg dat tot op de dag van vandaag religieuze en patriarchale wetten van toepassing zijn op huwelijk, echtscheiding, erfrecht, gezag en voogdij van kinderen. Libanon kent achttien officieel erkende religieuze gemeenschappen (soennieten, sjiieten, rooms-katholieken etc.), die hun familierechtelijke aangelegenheden regelen via hun eigen religieuze rechtbanken en gebaseerd op hun eigen religieuze recht. Deze religieuze rechtsregels zijn in meerdere opzichten discriminerend tegen vrouwen. Zo is in een gemengd religieus huwelijk de religie van de man leidend: de kinderen worden gerekend tot de religieuze gemeenschap van de vader, en vallen onder het daarvoor geldende familierecht. De niet-islamitische vrouw kan niet van haar islamitische man erven.
Verder lezen? Bestel het nummer in onze webshop.