Het logo van de #Nietmijnislam campagne dat gebruikt wordt op de Facebook-pagina met de tekst: ‘Nee. Non. No: Wie nee zegt tegen terrorisme zegt ook nee tegen islamofobie.’ Het is ontworpen door Amsterdamse artiest “Contemporary Bart”. Bron: https://www.facebook.com/Nietmijnislam-429679170522852/.
Terwijl het zuiden van Jemen ternauwernood bij elkaar wordt gehouden door oliegeld afkomstig uit de soennitische Arabische Golf is het noorden van Jemen in handen van rebellen die een vorm van de sjiitische islam aanhangen, het zaydisme. Deze rebellen genieten steun van de stammen in het uiterste noorden van het land en staan internationaal bekend als de Houthi’s, naar de vooraanstaande geestelijke en een van de oprichters van de beweging, Hussein Badr al-Din al-Houthi. Ze noemen zichzelf echter Ansar Allah, de aanhangers van God.
Sinds de moord op de Saoedische journalist Jamal Ahmad Khashoggi in Istanbul afgelopen oktober is Saoedi-Arabië weer volop in het wereldnieuws. De Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman, kortweg ‘MbS’, wordt gezien als eindverant- woordelijke voor de moord in het consulaat. De reputatie van MbS, door sommige commentators beschouwd als het gezicht van een progressieve hervormingskoers in het land, lijkt door de Khashoggi-affaire danig te hebben ingeboet. Is de rijzende ster van de Saoedische politiek tanende? Als het aan president Trump ligt niet: voor hem is de moord slechts een klein ongemak in de Amerikaans-Saoedische relaties, die onder zijn presidentschap nog nauwer zijn geworden.
Nog steeds worden uitreizigsters naar Syrië vaak met de term ‘jihadbruiden’ aangeduid. Dat was al zo toen in 2013/4 de eerste vrouwen uit Nederland en Vlaanderen uitreisden naar gebieden in Syrië die onder controle stonden van jihadistische groepen, zoals ISIS, zoals IS toen nog genoemd werd, en Jabhat al-Nusra. Na de vestiging van het kalifaat in juni 2014 nam het aantal vrouwen dat vertrok snel toe, en daarmee ook de aandacht van de media.
Het Amsterdam Centre for Middle Eastern Studies (ACMES) organiseerde voor de vijfde keer een Nadwa, een literaire discussie, die samenviel met de ceremonie in Abu Dhabi. Deze vond ditmaal voor het eerst plaats in een fraaie zaal in het Goethe-Institut te Amsterdam en werd geleid door Djûke Poppinga, Arabisch vertaler en docent aan de Universiteit van Amsterdam.
In de galerie van het Prince Claus Fund (PCF) in Amsterdam was tussen 23 november 2017 en 2 maart 2018 de tentoonstelling “By His Will, We Teach Birds How to Fly: Ibrahim El-Salahi in Black & White” te zien. Dit artikel naar aanleiding van deze solotentoonstelling van de Soedanese kunstenaar Ibrahim el-Salahi bestaat uit twee delen. In het eerste deel worden enkele werken aan de hand van El-Salahi’s biografie besproken en geduid.
Tegen het einde van de negentiende eeuw ontstond een nieuwe transculturele dimensie in de wereldgeschiedenis, waarbij de hadj als islamitisch ritueel een belangrijke rol speelde. Binnen de verhalen over de Europese contacten met de hadj komen tal van Europese bekeerlingen voor die als bezoeker of pelgrim naar Mekka zijn gegaan. Een van hen was Dr. P.H. (of Mohammed Abdul-Ali) van der Hoog (1888-1957), een Nederlandse bacterioloog wiens naam tot op de huidige dag verbonden is aan een van de beroemdste cosmeticamerken van Nederland.
De jaarlijkse pelgrimage naar Mekka, de hadj, is een traditie die teruggaat tot de pre-islamitische tijd. Inmiddels volbrengen per jaar tussen de 2,5 en 3 miljoen moslims de bedevaart, daarbij gebruikmakend van moderne transport- en communicatiemiddelen. De huidige bedevaart staat in groot contrast met het verleden, toen reizigers de nodige ontberingen en gevaren moesten doorstaan om Mekka te bereiken. Maar ook nu staan pelgrims voor talloze nieuwe uitdagingen. Eenmaal terug van de bedevaart beschilderen familieleden van sommige pelgrims hun huizen met kleurrijke hadj-schilderingen. Familie en vrienden ontvangen souvenirs, zoals water uit de Zamzam-bron waarnaar dit tijdschrift is vernoemd.
